ارزیابی تاثیر فاصله ردیف کاشت و شیوه مدیریت بر تولید ماده خشک علف‌های‌هرز، عملکرد و اجزای عملکرد نخود (Cicer arietinum L.) در شرایط دیم خرم‌آباد

به‌منظور بررسی تاثیر فواصل بین ردیف و مدیریت بر جمعیت علف‌های‌هرز، عملکرد و اجزای عملکرد نخود، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه آزمایشی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان طی سال زراعی 86-1385 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل فاصله بین ردیف در چهار سطح 15، 20، 30 و 40 سانتی‌متر با تراکم ثابت50 بوته در متر مربع و مدیریت علف‌های‌هرز در پنج سطح شامل شاهد بدون کنترل، یک مرحله وجین دستی، دو مرحله وجین دستی، کاربرد پس‌رویشی علف‌کش پیریدیت و کاربرد پیش‌رویشی علف‌کش فومسافن بود. نتایج نشان داد که با افزایش فواصل ردیف کاشت، عملکرد بیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد دانه نخود کاهش ولی ماده خشک علف‌های‌هرز افزایش یافت. در بین تیمارهای مدیریتی، کمترین ماده خشک علف‌های‌هرز به تیمارهای وجین و در مراتب بعدی، به کاربرد پس‌رویشی پیریدیت و پیش‌رویشی فومسافن مربوط بود. بیشترین عملکرد دانه (1058 کیلوگرم در هکتار) به تیمار دو مرحله وجین مربوط بود. بین علف‌کش فومسافن و علف‌کش رایج پیریدیت از نظر تولید ماده خشک علف‌های‌هرز تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. اثرات گیاه‌سوزی روی نخود در نتیجه کاربرد پس‌رویشی پیریدیت و پیش‌رویشی فومسافن مشاهده نشد.